Humanoïde - mensachtige robots

Het creëren van schepsels

naar onze gelijkenis is een diepgewortelde menselijke ambitie, onder andere weerspiegeld in SF films en in de drive en het werk van de vele AI en roboticawetenschappers wereldwijd. Deze hebben ons geholpen steeds geavanceerdere machines te bouwen, waarmee veel traditioneel menselijke arbeid geautomatiseerd is en volledig nieuwe toepassingen zijn gerealiseerd. Alhoewel ze ons ruimschoots aftroeven bij nauwkeurig omschreven taken, falen deze machines vaak jammerlijk wanneer meer complexe interactie vereist is. Onze cognitie heeft zich in samenhang met ons lichaam en omgeving ontwikkeld en het lijkt essentieel een ​​soortgelijk pad te bewandelen bij het maken van écht intelligente apparaten die in staat zijn alle uitdagingen aan te pakken die een mens in haar dagelijks leven tegenkomt.
 
Na ‘kunstmatige intelligentie’ in het eerste deel (op 6 november) van een tweeluik, staat zaterdagavond 11 november de belichaming van cognitie en emotie in humanoïde robots centraal tijdens de InScience editie van het Science Café in de Mariënburgkapel. Robotonderzoekers Frank van der Velde (UTwente) en Emilia Barakova (TU/e & RIKEN BSI) zullen deze avond laten zien hoe we robots kunnen bouwen die waarnemen, denken, leren en voelen net als wij. De korte film 'Erica: Man made' demonstreert hoe superrealistische androïden ons begrip uitdagen van wat het betekent om mens te zijn. Stefanie Janssen, live optredend met Ruud Roelofsen, laat dat voelen.
 
Van der Velde test en onderzoekt hersen-geïnspireerde cognitieve architecturen met de iCub androïde. iCub heeft elektronische schakelingen die lijken op een web van neuronen in de menselijke hersenen. Het leert van zijn gedrag en ervaringen in de context van zijn omgeving. Doordat ze steeds meer op ons gaan lijken, helpen androïden ons ook om de aard van de menselijke geest te ontrafelen.
 
Kunnen toekomstige robots ook voelen? Barakova onderzoekt hoe robots 'emoties' en sociale vaardigheden kunnen verkrijgen, om ze in staat te stellen zich goed tot hun menselijke omgeving te verhouden en autonomie te verwerven. De crux van haar benadering is het uitdrukken en interpreteren van emoties in bewegingen tussen robots en mensen, analoog aan de codering van actie en perceptie door spiegelneuronen bij de mens.